آنچه كه براي گل روي تان انتخاب شده ، گزارش اختصاصي شب عيدي ست. تا پايان تعطيلات نوروزي (سيزده بدر) با شما خواهد بود.سوژه ي اين گزارش ، اتفاقي شكار شده است . آنهم بر مي گردد به جشن [...]كه از رسانه ي ملي خُرده گرفته شده ـ چرا آن جشن را انعكاس نداده است (؟!)مطالبي كه در پايين مي آيد ، در مدح صدا و سيماي مرگز گيلان نيست ، بلكه رصد هوشمندانه ي مسئولين رسانه ملي «كه مرزبانان فرهنگي ايران زمين اند»ـ از جنگ نرم با «دكمه ي آلن» در فضاي مجازي و شناسايي «فعالان» تالش ،البته با ابزار و ادوات خودشان مي باشد.
آوارگان جنگ ارمنستان عليه آذربايجان: عكس هاشمسي پور خشتاوني
رامسر و تنكابن ،استاد هلاكو خلعتبري بوده با توضيحات
پرمعني كه به همراه دارد. البته با سپاس از استاد ، تقديم
بازديدكنندگان فهيم مي نماييم.***
«...
زنده ياد استاد شيون فومني در«منظومه گاو»از كد خدا حرف زده بود بنده تحت تأثير شعر ايشان قرار گرفتم و اين شعر را سرودم كه بعد از چندين سال ديگر در شب شعر تنكابن كه براي يادمان نيما گذاشته بودند براي اولين بار ايشان را زيارت كردم و شعرم را خواندم و مورد تشويق زياد حاضرين و همچنين مرحوم شيون فومني قرار گرفتم.
آنچه كه در زير ملاحظه مي شود بر مي گردد به نقد يكي از دهها«ملت سازي هاي سياسي» كه هر از چند گاه در خارج از كشور به نام اقوام ايراني و تالش براي جوانان با احساس تدارك ديده مي شود.در اين سو هم دوستان داخلي شان آنرا با آب و تاب ترجمه كرده ـ اما دريغ از مختصر توضيح ،كه به صورت مواد خام در اختيار افكار عمومي ،خصوصن جوانان تالش قرار داده تا مؤيد شكل گيري ذهن شان باشد. ما هم در حقيقت اين يادداشت را مي بايستي سه هفته ي پيش به نمايش مي گذاشتيم ،كه با خبر شديم قرار است طي مراسمي از پيشكسوتان موسيقي تالش تجليل شود و ديديم شايد عده يي بخواهند با سوء برداشت خاص خود اين دو را به هم ربطبدهند... و از اين نوع حرف ها ـتاخداي ناكرده بي حُرمتي به پيشكسوتان موسيقي تالش نشده باشد و صبر نموديم تا پايان برگزاري آن جشن . با اين توضيح مختصر ، تحليل مورد نظر را تقديم خوانندگان فهيم مي نماييم.
در اواخر دهه 1340 و اوايل دهه 1350، رژيم شاه شروع به تحريک کردهاي عراق عليه دولت اين کشور نمود. شاه اين اقدامات را با هماهنگي و همکاري آمريکا و اسرائيل انجام ميداد و منظور از آن، سرگرم کردن دولت عراق به درگيريهاي داخلي و دورنگاه داشتن اين کشور از درگيريهاي اعراب و اسرائيل و عدم فرصت به آن جهت ايجاد مزاحمت براي همسايگانش بود. کريستين دلانوا در اين زمينه مينويسد: