سال هاي 55 يا 56 بود.دقيقن يادم نيست همين قدر به خاطر دارم اواخر شهريورماه بود.ما پنج شش نفر بچه هاي قد و نيم در جاده هاي خاكي محل در حال بازي بوديم . ساعت حدود شايد دو و نيم الي سه ي بعد از ظهر بود.گرما گرم بازي بوديم كه شيرو با وجود اينكه يكي دو سال از ما بزرگتر بود بطور برق آسا گفت:«خردنن بي سسXerdanen bi sass» بچه ها ساكت!
ما هم به پيروي از دستور ايشان مثل چوب كبريت خشك ايستاديم . او بر گشت به سمت روستاي شمالي دستانش را به سمت گوش هايش برد تا صدايي را كه رد يابي كرده به دقت گوش فرا دهد. با شورو شوق لبخندي زد و گفت:«مسه masa» مي شنويد؟! سازنده ! بچه ها صداي ساز!
كرا كتاب داستان خانم . مامان ايتا عالمه سبزي ميان نيشته كرا غرغر كونه اصغرَ سر كي از زواله مشق نيوشتنا سرا گيفته و تماما نكوده ... كوچدانه اتاقَ ره كي هر جايا فاندره ، اصغر دفتر كيتاب فوجه.
يازدهم آذر هر سال در تقويم تاريخي مان ، سالروز شهادت ميرزا كوچك خان جنگلي ست . و هر سال آخر ماه برگ ريزان پاييز ، آزاديخواهان ايران ، همراه با گيلانيان غيور اين روز را پاس مي دارند.
تالشان نيز بخش عظيمي از مبارزات ميرزا را كه در منطقه فومنات روي داده به عهده داشته اند. علي الخصوص شهيد غلامعلي باباماسوله كه خود قبل از نهضت جنگل در هسته ي اوليه آن مشاركت داشته و پيش تر از آن هم با مبارزين «اتحاد اسلام» آنگونه كه در بيانيه يي هم آمده است او يكي از اركان اصلي در مرحله اول جنبش جنگل محسوب مي گرديد.